نورسبز

 میوه بر شاخه شدم                                 سنگپاره در کفِ کودک.طلسمِ معجزتیمگر پناه دهد از گزندِ خویشتنمچنین که              دستِ تطاول به خود گشاده                                              نورسبز...

 دلتنگی های آدمی را ، باد ترانه ای می خواندرویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده می گیردو هر دانه ی برفی به اشکی ناریخته می ماندسکوت سرشار از سخنان ناگفته استاز حرکات ناکردهاعتراف به عشق های نهانو شگفتی ه نورسبز...

 

اندوه‌های فراموش شده
اندوه‌های فراموش شده یک زن پیر
(کوله باری از اندوه‌های کلافه)
دیدن یک عکس تا شده
که سیزده سال ترا
به عقب پرتاب می‌کند
آیینه‌ای که به تو می‌گوید:
تو آن کاهی که
 پرنده‌ای
به منقار می‌برد
این است زندگی!

 

نورسبز...

مه صبحگاهی
راه پر از مردمی بر آمده
از رویاهای یک نقاش...

 

"یوسا بوسون"
 

 

 

نورسبز...

...

روزی که یقه از فرط ایمان چرک بود

روزی که داگلاس هنوز مایکل نبود، کِرک بود

روزی که رفت از یاد

روزی که ماند در یاد

 

نامجو/دهه شصت 

 

+و روزی که دیگر داگلاس ،کرک هم نبود 

بدرود آخرین بازمانده سلاطین بازیگری!

نورسبز...